KaradenizRock: Öncelikle sizi tanıyabilir miyiz?
Ceyhun Demir: 1979 yılında Giresun’da doğdum. Okulumu liseye kadar Giresun’da okudum. Daha sonra babam emekli oldu ve kendi memleketimiz olan Rize Fındıklı’ya taşındık. Müziğe babamın sayesinde, bağlama çalarak başladım, yine kemençeye başlamamın sebebi de babam oldu. 2001’de İstanbul’a gelmemle birlikte Karadeniz müziği yapan birçok müzisyenlerle çalıştım. 2003 yılında İ.T.Ü Türk Müziği Devlet Konservatuarı Çalgı Yapım Bölümünü kazandım hala orada okumaktayım.
KR: “Çalgı yapım” okumak nereden aklına geldi.
Ceyhun Demir: Ağaçla uğraşmak ondan bir şeyler yaratmak çok sevdiğim uğraşlardandı. Tabi ki Karadenizli olmamın da etkisi var. Doğanın içinde büyüdüğün zaman ister istemez ağaç işlerinde el yeteneği gelişiyor. Bu soru okulda sınava girdiğimde de sorulmuştu. Ben de ağaç kokusunu çok seviyorum ve kesilen bir ağaca yeniden can vermek çok güzel bir duygu demiştim. Şimdi de kendi yöremin enstrümanı olan kemençenin gelişimine yönelik çalışmalar yapıyorum. Yöresel kemençeciler bunu uzun süre kabullenmeyecekler tabi ki ama ben kemençenin gelişmesi için elimden geleni yapmak istiyorum
KR: Elektro kemençe fikri nasıl doğdu?
Ceyhun Demir: Kendim de kemençe çaldığım için sahnede birçok sorunla karşılaşıyordum. Zaten kemençeyi geliştirmeye yönelik bazı fikirlerim vardı ama asıl fikir bir dost muhabbeti sırasında ortaya çıktı. Neden kemençe de elektro olmasın diye yola çıktım ve nihayet bitirdim.
KR: Bize elektro kemençeyi anlatır mısınız?
Ceyhun Demir: Ses kalitesi yüksek ağaçlar kullanıyorum: Tiger maple, maun, amarant gibi fakat bunun yanında da hiç denenmemiş ağaçlarda kullanmak istiyorum. Klavyeyi genelde abanoz, pelesenk, gül gibi sert ağaçlardan. Burguları akort etmeyi bir hayli kolaylaştırdığı için metal vidalı olanlardan kullanıyorum. Manyetikte ise kendi ürettiğim bir manyetiği kullanıyorum ve şu anda performansı gayet iyi.
KR: Bize elektro kemençenin diğer kemençelere göre farklarını anlatır mısın?
Ceyhun Demir: Elektro kemençenin rezonans kutusu olmadığı için performans sırasında ötme gibi olayları sıfıra indiriyor. Ses kalitesi, ses rengi akustik kemençeden biraz farklı. Fakat daha doldun bir sesi olduğunu söyleyebilirim. En önemlisi de örneğin ben daha önce sahneye çıkarken 2 kemençe veya üç kemençeyle çıkıyordum şimdiyse sadece elektro kemençeyi götürüyorum ve istediğim akortta çalabiliyorum. “Re” den “La” ya kadar olumlu sonuç alıyorum. ‘La’ da tınlayan akustik bir kemençeyi bir ton düşürdüğün zaman (Sol) o kemençede “La” da aldığın performansı alman mümkün olmuyor. Bunun için değişik tonlarda kemençe taşımak gerekiyor. Elektroda ise bu sorun ortadan kalkıyor.
KR: Elektro kemençenin avantajları ve dezavantajları nelerdir?
Ceyhun Demir: Ben dezavantajını yaşamadım fakat yöresel kemençecilerin ses renginden kaynaklı biraz yabancılayacaklarını düşünüyorum. Elektro kemençenin rezonans kutusu olmadığı için akustik bir ses almak mümkün olmuyor. Bunun için bir amfi olması gerekiyor ancak bu şekilde ses alınabiliyor. Akustik kemençede ise durum böyle değil. Akustik bir ortamda çalabiliyorsun.
KR: Tasarım esnasında en çok zorlandığınız aşama hangisi oldu.
Ceyhun Demir: İlk yaptığım elektro kemençe bir prototip olarak ortaya çıktı. Birçok yerini değiştirmek zorunda kaldım. Öneğin burguluk kısmında. Aslında otantik yapısının da bulunması gerektiğini düşünerek kemençeye özgü burguluk sistemi yapmaya çalıştım. Daha sonra tamamıyla modern bir tasarım olması gerektiğine karar verip, birde rahat akort edilmesinden kaynaklı metal burgular taktım. En önemli kısmı da tabiki manyetikti, bunun için çok fazla manyetik denedim ve hiç birinden olumlu sonuç alamadım. Daha sonra kendi yaptığım manyetiği denedim ve olumlu sonuç aldım ve hala daha kaliteli bir ses alabilmek için bunun üzerinde çalışmaktayım.
KR: Bu konu ile ilgili okuldan ve çevrenden nasıl tepkiler alıyorsun?
Ceyhun Demir: Yeni yapılan her şeyde olduğu gibi bu konuda da olumlu veya olumsuz eleştiriler aldım. Okuldaki hocalarıma gösterdiğim zaman çok beğendiler hatta bitirme ödevimi elektro kemençe olarak vermemi söylediler. Bazı kemençeciler, kemençenin otantik yapısının bozulduğunu söyleyerek pek sıcak bakmadılar. Bazılarından ise kemençenin gelişiminden kaynaklı olumlu eleştiriler aldım.
KR: Son olarak söylemek-eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
Ceyhun Demir: Ben kemençenin otantik yapısının bozulduğunu düşünmüyorum. Elektro kemençe başlı başına farklı bir çalışma. Zaten kemençenin ilk hali böyle değildi. Her enstrümanda olduğu gibi kemençenin de fiziki hali ve ses rengi değişti. Tabiki icracılar bu değişimleri kabullenmekte zorlandılar ama bir şekilde kemençe günümüzdeki halini aldı. Neden kemençe de keman gibi dünyada tanınmasın diye düşünüyorum.
Bununa ilgili dedemle benim aramda geçen bir konuşmayı anlatmak istiyorum
Dedem bizim oralarda tanınan bir kemençeciydi (faxuleşi cemal). Ona -dede ben kemençe çalmak istiyorum- dediğimde bana “keman çal” demişti. Neden diye sorduğumda ise kemençe meclise giremedi keman çal o her yerde biliniyor demişti. Bu aslında her şeyi açıklıyor.
Size de teşekkür etmek istiyorum bu konuyla ilgilendiğiniz için.
Kaynak : http://www.karadenizrock.com
buda kemençemi? arkadaşım kusura bakma ama adam biraz simetrik yapardı bu aynı oduna benziyor evet ben kabayım ama: sen kemençelerini kibar yap çünkü onlar benden kaba. hani bide övünüyon sanki istanbulu keşfetmiş gibi sana tavsiyem senin gittiğin yok yol deyil adam gibi normal otantik kemençe yapsana