Cengiz Selimoğlu – Yaylam
Gene geldi yaz başi inelum yaylalara
Giderken uğrayalum yol üstünde hanlara
Gideyiken yaylaya aldum yoldan taşları
Gidip da bulacağum orda arkadaşlari
Yaylanın çimeninde serili durur postlar
Gittum baktım yaylada kalmadi eski dostlar
Bulamadum dostlari akar gözümden yaşlar
Çaldum hep kapiları yok eski arkadaşlar
E yaylam güzel yaylam geldum da buldum seni
E yayla çimenleri taniduniz mi beni
Koyun da yok keçi da hane eski fenerler
Kemerlerde yikuk virandur eski evler
Su içtum çeşmenun akayur gözyaşları
Bazi dostlardan kaldi sade mezar taşları
İşte o yayladan çok sesler yankılandı
Gözüm maziye daldi hatıralar canlandi
E amcalar e teyzeler nineler dedekalar
Siz gideli yayladan issiz kaldı yaylalar
