Sakin, sadık, bağımsız ama evden hoşlanan, son derece duyarlı. İnsana ihtiyaç duyar, aksi halde melankolik bir havaya bürünür. çocuklarla oynamayı sever. Mükemmel bir belleği vardır. Kendisine yapılan kötü muameleyi yıllar sonra bile hatırlayabilir. Savunma için eğitilebilir. Koklayarak iz sürer.
Neler Yapar?
Ortaçağ?da av köpeği olarak kullanılırdı. 19. yüzyılda küçük arabaları çekmekte kullanıldı ve şöhreti hızla yayıldı.
Efendisi ister yürüyerek, ister atla, ister arabayla seyahat ediyor olsun, onu mutlaka takip eder. Daha sonra insan dostu olarak büyük bir takdir topladı.
Bekçi köpeği olarak da kullanılabilir. Temiz ve zariftir, çamurdan hoşlanmaz, su ve sabunu sever.
Kökeni
Bu cinsin kökeni hakkında birbiriyle uyuşmayan çeşitli görüşler vardır. Kesin olan tek şey, geçmişinin çok eskilere uzandığıdır. Varlığını gösteren izler Mısır rölyeflerinde ve Helenik döneme ait duvar süslemelerinde bulunmuştur.
1700 yılında Bengal pointeri olarak bilinen Dalmaçyalı?ya çok benzeyen bir köpek İngiltere?de varolmuştur. Bu örnek Dalmaçyalı?nın Yugoslav kökenli olup olmadığa dair sorulara yol açmıştır.
| Familya: Koku avcısı, avı işaret eden köpek |
| Diğer Adları: Dalmatian |
| Rengi: Beyazın üstüne siyah veya kırmızımsı kahverengi benekler; benekler genellikle yuvarlak şekilde ve dağınık; Dalmaçya bebekleri beyaz doğarlar ve 2-3 hafta içerisinde beneklerine kavuşurlar. |
| Çıkış Yeri: Yugoslavya |
| Çıkış Tarihi: çok eski zamanlar |
| Orjinal İşlevi: Yük arabası çekici |
| Günümüzdeki İşlevi: Arkadaş |
| Ortalama Ömür: 12-14 yıl |
| Kilo Erkek/Kilo Dişi: 18-27/18-27 kg |
| Boy Erkek/Boy Dişi: 48-58/48-58 cm |
